امکان سنجی کاهش نیترات از محلول های آبی با استفاده از جاذب ساقه گندم

نیترات به عنوان یکی از منابع غیر متمرکز آلودگی محیط زیست در پساب و یا زهابهای کشاورزی ناشی از مصرف بیش از حد کود میباشد. این ترکیبات سمی در بافت آبزیان خصوصاً ماهیها انباشته شده و تکثیر و تولید مثل آنها را تحت الشعاع قرار میدهد. معمولاً از روشهای مختلف فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی جهت حذف نیترات از پسابهای مختلف شهری، صنعتی و کشاورزی استفاده میشود که معمولا در مقیاسهای صنعتی پیچیده و پر هزینه میباشند. از جمله روشهای موثر در حذف نیترات روش جذب سطحی میباشد. به علت هزینه بالای استفاده از کربن فعال، محققین همواره در جستجوی جایگزین مناسبی برای این ماده بودهاند. در این تحقیق کارایی جاذب ساقه گندم برای حذف نیترات محلول در آب و تعیین ایزوترم و سینتیک جذب مورد بررسی قرار گرفت. همچنین اثر پارامترهایی مانند غلظت جاذب، اندازه ذره جاذب و مدت زمان تماس بر میزان جذب نیترات موجود در محلول نیز مورد بررسی قرار گرفت.